Donderdag 16 april 2015 gedicht: De halte van het ruimteschip

De halte van het ruimteschip

Ik sta te wachten
Aan de kant
Waar wachtenden behoren

Maar dan aan de overkant
Niet verwant
En wat verloren

Ik kijk naar jou
En langs je heen
En soms ook dwars doorheen

Ik zie je wel
Ik zie je niet
Waar gaan we allen heen

Ik spreek een taal
Die kinderen snappen
Simpel en oprecht

Wat ik zeg
is wat ik bedoel
Precies en heel echt

Wachtend sta ik
Naast velen
Op een ruimteschip dat komt

Excuses dame
We waren vergeten
U te brengen waar u hoort

Deze planeet is niet de uwe
U hoort hier niet te zijn
Hopelijk heeft het u niet verstoord

Vreemde planeet
Ik ga weer reizen
Naar de plek waar ik naar verlang

Dat jullie wereld
Niet de mijne was
Dat wist ik al een leven lang

Doeg wereld

© Brigitte

Dinsdag 14 april 2015: Dag van sociale onhandigheid

Mijn eerste blogpost begint goed, autistisch gezien. Gisteravond heb ik wat berichtjes geschreven op een facebookpagina over pijn. Ik werd verkeerd begrepen en heb er de hele nacht wakker van gelegen. Als ik iets erg vind is het andere mensen kwetsen. En ik heb dit blijkbaar gedaan doordat ik te egocentrisch heb geschreven en te weinig heb ingeleefd in de menselijke communicatie. Mijn communicatie is nogal onhandig. Ik ben erg direct, en zeg wat ik bedoel. Ik klets er niet om heen en geef geen hints en steken onder water. Maar vaak voelen mensen dit wel achter mijn zinnen omdat men gewend is dit bij elkaar te doen. Lastig. Ik communiceer nogal puur. Ik zeg wat ik denk zoals ik het denk. Vind ik je lief, dan zeg ik: "ik vind je lief". Mag ik je niet, dan zeg ik dit ook. Beetje kinderlijk wellicht. Maar men had dingen gelezen achter mijn woorden die ik zelf niet had gezien en niet had bedoeld. Lastig als je dit niet kan zien, maar van een ander moet horen. Ik probeer het aan te leren hoe dit werkt, maar het lukt nog niet erg. Ik ben altijd al anders geweest hierin.

Dus iemand van die groep benaderde mij over mijn berichtjes en ik heb een uitleg gegeven hoe ik dingen zie en schrijf en hoe dit af kan wijken van gemiddelde communicatie. Voel me vaak zo onhandig en alleen hierin.